Σε ποιόν δεν αρέσει να δοκιμάζει νέα πράγματα, να κάνει κάποιο καινούργιο ξεκίνημα ή να πειραματιστεί με κάτι γενικότερα; Για εμένα προσωπικά αποτελεί πρόκληση οτιδήποτε νέο!

Υποθετικά λοιπόν, κάποιος μπορεί να θέλει να αδυνατίσει, κάποιος άλλος να αλλάξει δουλειά ή να ζητήση αύξηση (αυτό δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι σήμερα, αλλά ας πούμε ότι θέλει να το τολμήσει…), κάποιος να σκέφτεται να ζητήσει σε ραντεβού την κοπέλα που βλέπει καθημερινά στον φούρνο της γειτονιάς και δεν έχει τολμήσει ακόμη να της μιλήσει. Ακόμη και χτένισμα να θέλετε να αλλάξετε, είναι κάτι καινούριο. Σκεφτείτε ότι έχετε αποφασίσει τι θέλετε να κάνετε και εκείνη την στιγμή έρχεται σχεδόν αυτόματα ένα «ανθρωπάκι» στο μυαλό σας που αρχίζει να κάνει διάφορες ερωτήσεις χωρίς να σας ρωτήσει αν εσείς θέλετε να το ακούσετε. Θα σας πει πως είναι καλό να «Κάνετε λάθη», πως «Θα μάθετε απο τα λάθη σας», ότι χαίρεται που «Δοκιμάζετε καινούργια πράγματα» ή ότι αξίζει να «Ρισκάρετε». Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτό το ανθρωπάκι θα σας δώσει επιπλέον κίνητρα και θα σας παρακινήσει περισσότερο, στην χειρότερη των περιπτώσεων θα συμβούν τα εξής:

1) Θα σας δημιουργήσει αμφιβολίες για αυτό που σκέφτεστε να κάνετε με αποτέλεσμα να πέσετε σε κάποια απο τις παρακάτω παγίδες…

ή

2) Τα πιθανά προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε θα τα ερμηνεύσετε με λάθος τρόπο, θα τα δείτε σαν εμπόδια και δυσκολίες και λίγο πρίν απο την επίτευξη του στόχου σας θα σας οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε μια ή περισσότερες απο τις παρακάτω παγίδες…

1) Η παγίδα της ντροπής

Είσαι ένας άνδρας που θέλει να ξεκινήσει μαθήματα χορού, είναι το όνειρο σου εδώ και πολλά χρόνια, έχεις βρει την σχολή που σε ενδιαφέρει, τα έχεις οργανώσει όλα. Τι μένει; Να το πραγματοποιήσεις! Εκείνη την στιγμή λοιπόν έρχεται μια σκέψη στο μυαλό σου: «Τι θα πούνε οι φίλοι σου;». Μάλλον θα σε κοροϊδέψουν, πιθανόν να σε ειρωνευτούν και πολλά ακόμη. Τι κάνεις; Τελικά τα παρατάς, αφού μόλις έπεσες στην παγίδα της ντροπής! Ορισμένες φορές θέλουμε να ξεκινήσουμε κάτι καινούριο ή να αλλάξουμε κάτι και δεν το τολμούμε γιατί φοβόμαστε ότι στην περίπτωση της αποτυχίας θα φανούμε ανόητοι ή ότι θα μας κοροϊδέψουν τα άτομα που είναι γύρω μας. Με αυτόν τον τρόπο σκέψης θα μείνουμε πάντα στάσιμοι και ο φόβος ότι μπορεί να εκτεθούμε αρνητικά ανα πάσα στιγμή θα αποτελεί το νούμερο ένα εμπόδιο στην πρόοδο μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι για να γίνουμε καλύτεροι πρέπει να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός. Για να το πετύχουμε, το καλύτερο είναι να κάνουμε αυτό που θέλουμε χωρίς δεύτερες σκέψεις για το πως θα το δούνε οι υπόλοιποι γύρω μας!

2) Η παγίδα της εκλογίκευσης

Προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε τα πάντα και χάνουμε πολύτιμο χρόνο προσπαθώντας να μαντέψουμε ποιά θα είναι τα αποτελέσματα απο οτιδήποτε κάνουμε. Σε αυτήν την παγίδα παραλίγο να πέσω εγώ προσωπικά πριν απο την δημιουργία του συγκεκριμένου blog. Αρχικά, όταν σκέφτηκα την ιδέα μια τέτοιας ιστοσελίδας, ενθουσιάστηκα, χάρηκα και πίστεψα ότι είναι ένας τομέας που έχω μεγάλη εμπειρία και θα μπορέσω να ανταπεξέλθω. Έπειτα απο λίγες ημέρες άρχισαν οι αμφιβολίες, είχα αναλύσει τα πάντα στο μυαλό μου και υπήρχαν θέματα που μου δημιουργούσαν άγχος και αρνητικότητα. Τελικά το τόλμησα και μέχρι τώρα δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό που να μην χαίρομαι που έκανα πράξη την σκέψη μου και κατάφερα όχι μόνο να δημιουργήσω την συγκεκριμένη σελίδα αλλά να προσθέτω συνεχώς νέα άρθρα που θεωρώ πως είναι ενδιαφέροντα και χρήσιμα για τους επισκέπτες. Πολλές φορές κατά την διαδικασία της προετοιμασίας για κάτι, λέμε στον εαυτό μας: «Ίσως και να μην έχει τόση σημασία αυτό που θέλω να κάνω», «Η προσπάθεια μου είναι μάταιη», «Γιατί να ξεβολευτώ, μια χαρά είμαι» κ.α. Η ανάλυση του στόχου μας είναι σημαντική για να προβλέψουμε πιθανά προβλήματα, αλλά αν το παρακάνουμε το αποτέλεσμα θα είναι να μας κυριεύσουν οι αμφιβολίες και να μείνουμε στο ίδιο σημείο χωρίς να έχουμε καταφέρει απολύτως τίποτα. Μην ξεχνάτε ότι συνήθως δεν μετανιώνουμε για ότι έχουμε κάνει αλλά για ότι δεν έχουμε κάνει.

3) Η Παγίδα των εξωπραγματικών προσδοκιών

Κάποιοι νομίζουν οτι όλα είναι εύκολα και βάζουν υψηλούς και σχεδόν ακατόρθωτους στόχους. Όταν διαπιστώσουν ότι θέλει κόπο για να τους πετύχουν απλά παραιτούνται. Για παράδειγμα ένας τέτοιος στόχος μπορεί να είναι το να χάσει κάποιος αρκετά κιλά ακολουθώντας κάποια δίαιτα. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές ακόμη και να τα καταφέρει το αποτέλεσμα θα είναι προσωρινό. Έτσι η απογοήτευση θα είναι μεγαλύτερη και ο στόχος θα έχει απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο! Το καλύτερο είναι να θέτουμε στους εαυτούς μας ρεαλιστικούς στόχους που θα μας ανεβάσουν ένα σκαλοπάτι παραπάνω. Σε οποιαδήποτε προσπάθεια σκοπός είναι να βλέπουμε την βελτίωση μας, έτσι ώστε να έχουμε το κίνητρο για να συνεχίσουμε. Σκεφτείτε για ένα λεπτό μήπως όλες σας οι προσπάθειες που εσείς νομίζετε ότι ήταν αποτυχημένες, τελικά να μην ήταν, διότι απλά είχατε ανεβάσει τον πύχη πολύ ψηλά. Στην ζωή μας πολλές φορές πετυχαίνουμε πράγματα χωρίς να το καταλάβουμε λόγω των υψηλών απαιτήσεων που έχουμε.

4) Η παγίδα της αδικίας

Πόσες φορές έχουμε πει ότι: «H ζωή είναι άδικη», «Γιατί έτυχε αυτό σε εμένα;», «Όλα μου πάνε στραβά». Φυσικά κάποιες φορές έχουμε δίκιο, υπάρχουν όμως και στιγμές που σπαταλάμε τον χρόνο μας προσπαθώντας να δικαιωθούμε και να βρούμε λογικές εξηγήσεις για κάτι που μας συνέβη. Ουσιαστικά αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να συνειδητοποιήσουμε αυτό που μας συμβαίνει και να προχωρήσουμε παρακάτω. Η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα (πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις βέβαια) και οι δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως την στιγμή που μας συμβαίνει κάτι άσχημο δεν μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά, με το πέρασμα του χρόνου ή σε μια επόμενη δυσκολία κοιτάμε πίσω και αντιλαμβανόμαστε ότι μπορούσαμε να αντιδράσουμε καλύτερα και αποτελεσματικότερα αν δεν πέφταμε στην παγίδα της αδικίας. Αν ρισκάρουμε χωρίς να αναλύουμε τι είναι δίκαιο και τι όχι, θα κερδίσουμε χρόνο και τα αποτελέσματα μας θα είναι πολύ καλύτερα. Αν χρονοτριβούμε με σκέψεις περί αδικίας το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις και τις δικαιολογίες που απαιτούνται για να μην προσπαθήσουμε για τίποτα.

5) Η παγίδα της κατάλληλης στιγμής

Θέλουμε να κάνουμε κάτι και περιμένουμε πότε θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ και εμείς με την σειρά μας βολευόμαστε και περιμένουμε. Θέλουμε να ζητήσουμε αύξηση στην δουλειά μας, ξέρουμε ότι το αξίζουμε, γνωρίζουμε τις ικανότητες μας αλλά δεν το κάνουμε πράξη ποτέ. Λέμε αστείες δικαιολογίες στον εαυτό μας και επαναπαυόμαστε, ξέρουμε ότι είναι λάθος αλλά προφανώς φοβόμαστε τις συνέπειες. Το καλύτερο σε αυτή την περίπτωση είναι να σκεφτούμε τι έχουμε να χάσουμε αν αφήσουμε τον χρόνο απλά να περνάει και να πάρουμε την απόφαση να δραστηριοποιηθούμε! Είναι κουραστικό και ψυχοφθόρο να περιμένεις να έρθει κάτι, να σου συμβεί κάτι συγκλονιστικό ή να αλλάξει μια δεδομένη κατάσταση που σου συμβαίνει. Σίγουρα πολλά πράγματα δεν εξαρτώνται απο εμάς, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά πως πάντα υπάρχουν εκκρεμότητες που μας χαλάνε την διάθεση και μπορούμε να τις αλλάξουμε (έτσι θα ξέρουμε ότι έστω έχουμε προσπαθησει). Η αναβλητικότητα είναι συνήθες φαινόμενο και το πρώτο βήμα για να την καταπολεμήσεις είναι η δράση! Τελείωσε αυτό που έχεις ξεκινήσει ή κάνε τα πρώτα βήματα για κάτι καινούργιο. Η κατάλληλη στιγμή ήρθε…, απλά πρέπει να την αφήσεις να σε παρασύρει. Μην ξεχνάτε ότι: «Αν περιμένει κάποιος την κατάλληλη στιγμή για κάτι, τότε ίσως να περιμένει για πάντα».

6) Η παγίδα της έμπνευσης

Συνήθως ξεχνάμε ότι για να ξεκινήσουμε κάτι δεν χρειάζεται να είμαστε άψογοι αλλά για να γίνουμε άψογοι σε κάτι θα πρέπει απο κάπου να αρχίσουμε! Υπάρχουν πολλά άτομα ανάμεσα μας που περιμένουν να τους έρθει η έμπνευση για να κάνουν κάτι. Είναι μια πολύ καλή δικαιολογία για πολλά πράγματα που μας συμβαίνουν καθημερινά. Αν πέσουμε σε αυτήν την παγίδα είμαστε σίγουροι ότι έχουμε δίκιο για την αναβλητικότητα μας και δεν ακούμε κανέναν. Σε αυτό το σημείο έρχεται και η βασική διαφορά ανάμεσα σε έναν ερασιτέχνη και έναν επαγγελματία. Ερασιτέχνης είναι αυτός που θα δοκιμάσει κάτι μόνο όταν θέλει και επαγγελματίας είναι αυτός που θα κάνει αυτό που πρέπει όποια και να είναι η διάθεση του, ακόμη και αν δεν έχει έμπνευση… Ο Τόμας Έντισον είχε πεί: «Η μεγαλοφυΐα είναι 1% έμπνευση και 99% προσπάθεια».

Αν δούμε τα σημάδια που θα εμφανιστούν πριν πέσουμε στις παραπάνω παγίδες, θα έχουμε τον έλεγχο και δεν αφήσουμε τίποτα και κανέναν να μας παρασύρει απο τον στόχο μας!